Αντιψυκτικό ή Παραφλού; | Όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζεις

Αντιψυκτικό ή Παραφλού;

ΑΝΤΙΨΥΚΤΙΚΟ – ΑΝΤΙΠΥΚΤΙΚΟ – ΑΝΤΙΠΑΓΩΤΙΚΟ

Το νερό έχει καλές ιδιότητες ως ψυκτικό μέσο, όμως οι θερμοκρασίες πήξης του και βρασμού δεν δίνουν τα κατάλληλα περιθώρια χρήσης του σε κινητήρες εσωτερικής καύσης.

Αν το νερό που χρησιμοποιείται ως ψυκτικό μέσο, υπερθερμανθεί και φτάσει σε σημείο βρασμού, μπορεί να δημιουργήσει θύλακες ατμού, οι οποίοι ίσως να δημιουργήσουν φθορές στον κινητήρα.

Με την πάροδο των ετών οι κινητήρες μικρού κυβισμού με “τούρμπο” ολοένα και αυξάνονται. Τέτοιοι κινητήρες έχουν υψηλότερες θερμοκρασίες λειτουργίας, όμως επιτυγχάνουν καλύτερες θερμοκρασίες καυσαερίων, συνεπώς μειωμένους ρύπους προς το περιβάλλον.

Το σύστημα ψύξης του κινητήρα περιέχει ψυκτικό υγρό , το οποίο δεν θα πρέπει να είναι νερό “βρύσης” ή απιονισμένο, αλλά θα πρέπει να έχει ορισμένες ιδιότητες τις οποίες το απλό νερό δεν μπορεί να τις παρέχει.

Μερικές από τις ιδιότητες αυτές είναι :

• Αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες.
• Αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες.
• Προστασία του κυκλώματος από τη δημιουργία αλάτων.
• Προστασία των κολάρων από το να “ξεραφούν”.
• Διατήρηση των ιδιοτήτων του ψυκτικού υγρού για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το υγρό ψύξης ενώ θα πρέπει να πληροί όλα τα παραπάνω, ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι φιλικό με όλα τα διαφορετικά είδη υλικών που έρχεται σε επαφή, π.χ. αλουμίνιο, χάλυβα, πλαστικό, περμανίτη, μαντέμι κ.α..

Οι κατηγορίες των ψυκτικών υγρών και οι χρωματισμοί τους είναι :

• G11   πράσινο – μπλε
• G12  κόκκινο  – ροζ
• G12+ & G12++  μωβ – ροζ
• G13  βιολετί – μωβ – απαλό κόκκινο 

G11

 Το αντιψυκτικό αυτό είναι το πιο παλιό, το σημείο βρασμού του είναι 105^oc και έχει διάρκεια ζωής 2 έως 3 χρόνια ( 50.000 – 80.000χλμ.), πέραν αυτού του διαστήματος ξεκινάει να χάνει τις ιδιότητές του.

Παρότι είναι ένα διάλυμα με κύριο στοιχείο το νερό έχει κακή μεταφορά θερμότητας ( σε σχέση με τα υπόλοιπα αντιψυκτικά). Μπορεί να προστατεύσει μέρη τα οποία έχουν υποστεί διάβρωση. Στην περίπτωση που φτάσει το σημείο βρασμού του, παύει να έχει τις ιδιότητες που πρέπει.

Η σύστασή του εμπεριέχει αιθυλική αλκοόλη, ένα μικρό μέρος ανόργανων πρόσθετων, φωσφορικών και νιτρικών αλάτων.

Το G11 δεν είναι κατάλληλο για ψυγεία αλουμινίου, επειδή δεν μπορεί να προστατεύσει πλήρως αυτό το μέταλλο σε υψηλές θερμοκρασίες.

G12

Είναι ένα ψυκτικό υγρό βασισμένο σε αιθυλενογλυκόλη , καρβοξυλικές ενώσεις και δεν περιέχει πυριτικά άλατα. 

Η αιθυλενογλυκόλη είναι σε περιεκτικότητα περίπου 50% η οποία στην καθαρή της μορφή είναι άχρωμη. Μαζί με τα υπόλοιπα πρόσθετα μπαίνει και το χρώμα ώστε να μπορεί να είναι εμφανής.

Έχει την ιδιότητα τα δημιουργεί ένα προστατευτικό φιλμ μόνο στα σημεία στα οποία υπάρχει διάβρωση. Εδώ έχουμε οργανικά πρόσθετα τα οποία λειτουργούν σαν ανασταλτικός παράγοντας.

Μια ακόμη ιδιότητα του είναι ότι δεν πρέπει να αφρίζει. Το σημείο βρασμού του είναι 115-120^οc και η διάρκεια ζωής του είναι 4-5 χρόνια (250.000χλμ.)

Για τα G12 + και G12++ η βασική διαφορά είναι οτι έχει μια πιο βελτιωμένη και πιο προσαρμόσιμη “φόρμουλα” στις απαιτήσεις του κυκλώματος, αλλά ταυτόχρονα λιγότερο επιβλαβή προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

G13

Το G13 ξεκίνησε το να τοποθετείτε το 2012, με το σημείο βρασμού του να φτάνει τους 175^οC, έχει καλύτερη προστασία σε σχέση με τα υπόλοιπα αντιψυκτικά στα ψυγεία αλουμινίου και σε υλικά με χυτοσίδηρο – προσμίξεις μαγνησίου.

Η βασική διαφορά του με το G12  είναι ότι έχει σαν βάση την προπυλενογλυκόλη, το γεγονός αυτό το κάνει φιλικότερο προς το περιβάλλον.

Υπολογίζεται ότι λόγω της γλυκερίνης έχει 11% λιγότερη απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα σε σχέση με τα αντιψυκτικα με αιθυλενογλυκόλη.

Δεν συστήνεται η χρήση του σε συστήματα ψύξης με χαλκό, π.χ. κύκλωμα οικιακού καλοριφέρ.

Είναι το ακριβότερο αντιψυκτικό σε σχέση με τα υπόλοιπα, ωστόσο θα πρέπει και αυτό να αλλάζει κάθε 5 χρόνια.

Παρακάτω είναι μερικές περιπτώσεις κατάλληλης χρήσης διαφορετικού αντιψυκτικού από τον κατασκευαστή :

1. Σε όχημα το οποίο ο κατασκευαστής χρησιμοποιεί G11 δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε G12 & G12+.
2. Σε όχημα το οποίο ο κατασκευαστής χρησιμοποιεί G12 δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε G11 & G12+ ,
3. Σε όχημα το οποίο ο κατασκευαστής χρησιμοποιεί G12+ δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε G11 & G12,
4. Σε όχημα το οποίο ο κατασκευαστής χρησιμοποιεί G12++ και G13 μπορούμε να επιλέξουμε όποιο αντιψυκτικό θέλουμε.

Μπορεί το παραπάνω να σου φαίνεται περίεργο, όμως πολύ σημαντικό ρόλο έχουν τα υλικά που τοποθετεί ο κάθε κατασκευαστής για την δημιουργία των σωληνώσεων του νερού, αλλά και γενικότερα τα υλικά του συστήματος ψύξης.

Στην περίπτωση που θα αλλάξουμε το είδος του αντιψυκτικού υγρού, θα πρέπει να γίνει εξολοκλήρου αντικατάσταση και όχι απλώς να συμπληρώσουμε.Για παράδειγμα αν το όχημα μας έχει G13 αντιψυκτικό και θέλουμε να συμπληρώσουμε με G11 θα πρέπει να αδειάσουμε ολόκληρο το υγρό στο κύκλωμα ψύξης.

Δεν πρέπει ποτέ να αναμιγνύουμε οργανικό ψυκτικό υγρό με ανόργανο, δηλαδή δεν προσθέτουμε σε ένα κύκλωμα με G11, G12  αντιψυκτικό.

Να μην ξεχνάμε ότι όπως και σε πολλά αλλά είδη έτσι και εδώ έχουμε προδιαγραφές ανά κατασκευαστή. Το σωστό αντιψυκτικό μπορείς να το επιλέξεις με βάση των οδηγιών του κατασκευαστή, αλλά πολλές φορές αναγράφεται πάνω στο δοχείο πλήρωσης ( δοχείο διαστολής ) του συστήματος ψύξης.

Ωστόσο υπάρχουν 2 κατηγορίες υγρών :

1. αυτά τα οποία είναι ήδη αραιωμένα ( έτοιμα προς χρήση , ¨παραφλού¨) και
2. αυτά τα οποία είναι πιο συμπυκνωμένα ( αντιψυκτικό ), τα οποία χρειάζονται αραίωση με απιονισμένο νερό για να πετύχουν την επιθυμητή θερμοκρασία αντιπαγωτικού.

Θα πρέπει να προσέχετε όταν αγοράζετε ένα αντιψυκτικό :

• Να μην έχει οξεία ( έντονη ) μυρωδιά
• Να μην έχει ιζήματα στον πάτο
• Να μην έχει “λάθη” στην συσκευασία ( στραβά αυτοκόλλητα, διπλό κολλημένα κ.α. )

Πηγές

carphrases.com

teclub.com

Μεκ 1